De laatste daagjes in het prachtige Suriname :)

Lieve lezers

Ik wil jullie bedanken voor het trouw lezen van mijn blog.
Morgen vertrek ik weer naar België. Het zal een hele aanpassing zijn!
De laatste koude douche genomen, koffers zijn gepakt en de taxi is besteld. Alles in gereedheid voor vertrek :)

Vandaag hadden we nog een drukke dag voor de boeg. We gaven onze laatste donatie en ik nam afscheid op de Kennedy Stichting.

We namen de taxi naar Kindertehuis Betheljada. De koffer volgeladen met dozen en zakken. Eenmaal aangekomen bij het kindertehuis moest natuurlijk alles weer uitgeladen worden. De medewerksters van het kindertehuis stonden ons met open armen op te wachten. Ze waren zo enthousiast over onze donatie! Wat is het fijn om al die lachende gezichten te zien. Daar krijg ik zelf een warm en liefdevol gevoel van.

De medewerksters bekeken de spullen met grote ogen. "Zo een grote donatie hadden we totaal niet verwacht!"

We kregen een bedankkaartje en het jongetje op de foto mocht al meteen een nieuw broekje aandoen :)

Wat doet het goed om voor deze kinderen iets te betekenen :)

Na de donatie ging de reis verder naar de Kennedy Stichting. Vandaag kreeg ik mijn evaluatieformulieren en zou ik voor een laatste keer afscheid nemen van de kinderen.

De directrice gaf ons nog een mooi afscheidswoord en nadien mochten we onze evaluatiedocumenten in ontvangst nemen. Wat was ik verwonderd toen ik mijn papieren doorlas. Ik had op alle 10 de competenties een 'uitstekend' gescoord! Mijn werk werd beloond en ik ben blij dat ik zoveel voor de kinderen heb kinderen betekenen. Om dan nog eens een evaluatie te ontvangen waarop ik op alles het maximum scoor, ja dat maakt mijn dag goed! :)

We kregen nog een balpen en sleutelhanger van Suriname bij ons evaluatiedocument :)

Trots op mezelf! :) Ik heb hier met hart en ziel gewerkt en zal dit avontuur nooit vergeten <3

Met een goede evaluatie in achter handen was de tijd aangekomen om afscheid te gaan nemen van de kinderen waar ik 4 maanden mee gewerkt heb. Pfoe, pfoe, daar had ik niet veel zin in.

Toen ik aankwam in de groep werd ik weer met vele knuffels ontvangen. Een van de kinderen kwam haar huiswerkschrift aan mij geven omdat ze dacht dat ik haar kwam helpen met haar oefeningen. Haha, wel grappig dat ze echt al mijn gewoontes hebben overgenomen. De groep stond recht en kwam naar me toe. Iedereen gaf me een hand en een brasa (knuffel). Ze gebaarden dat ze traantjes hadden en me zouden missen. Ineens verscheen er een kaart die iemand achter haar rug had gehouden. Wat een leuke verrassing! :) Ik moest even slikken toen ik de tekst les: "Charlotte, je bent een roos voor ons. Veel succes met je verdere studies". Wat zijn het toch schatjes! Ik ga ze zo hard missen!

Nog een laatste dikke knuffel van het meisje dat ik 4 maanden bijles heb gegeven. 

Een beetje gekke met het humoristische meisje van de groep! :)

Ze beseften nu pas allemaal dat ze me niet meer terug gingen zien. Dit kwam bij sommigen hard aan. Ik ben blij dat ik zo een indruk op hen heb kunnen maken. Ik zal hen niet snel vergeten en zij mij hopelijk aan niet :)

Een laatste groepsfoto! <3

Héhé, dat was niet makkelijk om afscheid te nemen van kinderen waar je 4 maanden intensief mee hebt gewerkt. Ik heb met veel liefde elke dag gewerkt me hen en heb alles kunnen doen wat ik voor ogen had. Zo zie je maar, het zijn geen kinderen met een beperking, maar juist kinderen met vele mogelijkheden! We mogen hen zeker niet onderschatten wat ze hebben me elke dag weer op een positieve manier verrast :)

Ik kijk met een zeer goed en positief gevoel terug op deze ervaring! Het was super om dit mee te mogen maken. Mijn dank is dan ook groot aan iedereen die dit avontuur met mij heeft gedeeld. De vele lieve berichtje die ik ontvangen hebben, kaartjes, de Skype gesprekken en de trouwe lezers van mijn blog :) Het was fijn dat iedereen zo achter me stond. Ik heb hier mijn echte vrienden leren kennen. Echte vrienden zijn geïnteresseerd in wat je doet en laten regelmatig iets van zich horen. De mensen waarvan ik dacht dat ze vrienden waren, maar waar ik 4 maanden voor ben verdwenen, dat zijn geen echte vrienden. Ik heb mezelf hier beter leren kennen en besef wat ik wil bereiken in de toekomst. Ik wil meer betekenen voor kinderen met een 'beperking' en zal mijn studies in België afronden om daarna verder te studeren om mijn studies professioneel verder uit te bouwen!

Maar eerst nog genieten van de laatste uren hier in het prachtige Suriname. Een land waar ik een deeltje van mijn hart zal achterlaten. De mensen met wie ik samenwerkte hebben een speciaal plekje gekregen in mijn hart gekregen. Ik hoop dat ik goede dingen heb achtergelaten en dat mijn werk toch deels verder gezet zal worden. Zo niet, dan heb ik zelf toch een verschil kunnen maken voor de kinderen en heb ik hen 4 maanden met veel liefde geholpen en dingen bijgeleerd!

Mijn ervaring in één woord beschreven: WOW!

Tot snel!

xCharlottex

One week to go! :)

Donderdag (26/05/2016)
Vroeg uit de veren! Vandaag eens goed doorwerken aan onze bachelorproef! De deadline komt steeds dichterbij dus als we nog eens goed doorwerken, zijn we daar al weer van af :) Onze bachelorproef gaat over de ontwikkeling van kinderen met een sensorische beperking. Wij werken dit uit voor kinderen met een visuele beperking en een auditieve beperking omdat we met deze doelgroep hebben gewerkt op onze stageplaatsen. We kijken hoe hun zelfbeeld zich ontwikkeld en hoe de schoolse vaardigheden (leren lezen, schrijven en rekenen) worden aangeleerd aan hen. Dit leggen we steeds in verband met de theoretische achtergronden die we leerden in onze opleidingen. Ik vind het interessant om dit te vergelijken met mijn ervaringen tijdens stages in België omdat er toch wel het een en het ander anders verloopt.

Vrijdag (27/05/2016)

Vrijdag werden we om 08.30u verwacht op de NSBS voor een Shiatsu Massage. Deze massages worden gegeven voor blinde en slechtziende personen die worden opgeleid door een mevrouw uit Nederland. Shiatsu is samengesteld uit de woorden 'shia' = druk en 'tsu' = handen en vingers. Het is een oosterse massage die gebaseerd is op een levens filosofie, die ervan uit gaat dat levensenergie alles doordringt. De massage zorgt ervoor dat de levensenergie weer met volle kracht gaat stromen, waardoor het lichaam zijn eigen genezende kracht weer kan gebruiken om gezond te worden of gezond te blijven. De massage gaat via druk op de energiebanen en via reflexgebieden die overeenkomen met verschillende organen en lichaamsdelen.

Het was een hele ervaring omdat de persoon die mij masseerde niets zag. Ze heeft het super goed gedaan! Het was zalig! :)

Nadat we genoten hadden van een ontspannende massage fietsten we de stad in. We gingen inkopen doen voor souvenirs en een hangmat. Onze eerste stopplaats was "Bazaar Jeruzalem". Een bekende stoffenwinkel waar ze hangmatten verkopen in allerlei vormen, kleuren en maten. Het was een gezellig druk winkeltje. We keken even rond en kozen elk een leuke hangmat uit. Een mooi souvenir voor onszelf! :)

Hierna fietsten we door naar Ready Tex. De grootste souvenirwinkel van Paramaribo. Wat een leuke winkel! Het stond er vol houten beeldjes, voorwerpen en andere handgemaakte materialen. Ik heb heel leuke souvenirs gekocht :) Ik verklap natuurlijk niet wat het is want dan is het geen verrassing meer voor als ik thuis kom.

Eenmaal terug thuis hadden we het warm van het fietsen. Wat was het warm vandaag! We besloten even bij te komen in de airco en keken een film. Na de film deden we onze bikini aan en genoten we in de felle, hete zon :)

Zaterdag (28/05/2016)
Ik stond vroeg op. Op de een of andere manier kan ik hier maar niet uitslapen. Ik besloot alvast te beginnen aan enkele schoolse opdrachten en deed nog het laatste opzoekwerk voor onze bachelorproef zodat we enkel nog alles netjes onder elkaar moesten zetten en dan: KLAAR! :) Een heel werk, maar we zijn trots op het resultaat.

In de namiddag ging ik, samen met de andere stagiaires die ook geld hadden ingezameld, naar de grote Chinese winkel om de hoek om nog heel wat materialen te kopen voor de donatie aan Tehuis Betheljada. Het tehuis voor kinderen met een meervoudige beperking. Er was nog zo'n 2000 SRD over van de inzameling van de wafelverkoop. Omdat we vonden dat de stageplaatsen voldoende donaties hadden gekregen, vonden we het een goed idee om aan dit tehuis enkele dingen te geven die zij erg goed kunnen gebruiken. Aan het begin van de week vroeg telefonisch en via mail een lijst op zodat we goed wisten wat de noden waren.

De Chinese vrouw kreeg al spontaan een glimlach op haar gezicht toen ze ons zag binnenkomen. Met het lijstje in de hand, liepen we de winkel door. Eenmaal aan de kassa toegekomen, kon het uitladen beginnen. We hadden al een tweede winkelkar erbij genomen omdat we met één niet toekwamen. Alles was afgerekend en toen hadden we door dat het bedrag niet klopte en er ons eigenlijk te veel was aangerekend. Gelukkig vond de vrouw het niet erg en mochten we alles terug opnieuw beginnen tellen. Van een bezigheid gesproken...

We hadden een hele hoop spullen gekocht:

- 9 bussen babypoeder

- 50 rolletjes deodorant

- 18 kleine washandjes

- 34 grote washandjes

- 12 bussen badschuim

- 120 Pampers maat L

- 80 Pampers maat M

- 4 bussen wasverzachter

- 11 nieuwe joggingbroekjes

- 3 nieuwe rokjes

- 15 tandpasta's

- 15 tandenborstels

- 10 slabbetjes

- 8 zakken waspoeder (1750g)

- 2 zakken waspoeder (3500g)

- 5 rollen vuilniszakken

- 27 pakken babydoekjes

- 26 pakken Nutribom (meel om pap mee te maken)

- 6 pakken rijstmeel

- 5 pakken korenmeel

- 2 pakken bananenmeel

Daar bovenop nog een inzameling kleding: 15 broeken, 35 blousen en 19 handdoeken.

Wat zullen ze blij zijn! :)
Omdat ook wij hier een glimlach van kregen op ons gezicht besloten we om alles uit te pakken en uit te stallen op de tafel en de stoelen. We wilden een inventarislijst maken (die je hierboven kan lezen) en nog eens duidelijk zien wat we nu eigenlijk allemaal gekocht hadden :)

Nadat we alles terug in dozen hadden geladen, was het tijd om ons om te kleden. Omdat ons laatste weekend in Suriname is, besloten we om, samen met onze buurvrouw, uit te gaan eten bij JiJi's. Dit is een restaurant gelegen aan de waterkant. Je kan op de eerste verdieping eten zodat je een mooi uitzicht hebt over het water. Het was een beetje frisjes, maar omdat wij hier gewend zijn geraakt aan de tropische temperaturen krijgen we het 's avonds (wanneer het nog 27 graden is) al snel koud. Ik nam een lekkere pasta met kip. Heerlijk! :)

Zondag (29/05/2016)
Wat raar om te beseffen dat het al mijn laatste zondag in Suriname is!
We keken in onze kasten en namen al de was bij elkaar zodat we nog een laatste keer alles konden wassen.

Onze koffers haalden we van de kasten af en ik bekeek wat ik nog allemaal in mijn koffer moest steken. Omdat ik veel schoolmaterialen en kleding voor de kinderen had meegenomen, heb ik nu plaats genoeg in mijn koffers. Geen zorgen meer over het overgewicht dus inladen maar :)

Nadien nam ik mijn laptop en ging ik door alle fotoalbums die ik in deze 4 maanden heb gemaakt. Er was nood aan een goede selectie van foto's omdat ik er een heleboel had gemaakt. Ik maakte daarom ook een goede selectie zodat ik in de loop van de week al enkele foto's kan laten afdrukken. Wanneer ik thuis ben, kan ik hier een mooie fotoalbum van maken :)

xCharlottex

Verrassingsuitstap voor de kinderen naar de dierentuin :)

Woensdag (25/05/2016)

De kinderen van de Kennedy Stichting dachten dat ik al afscheid van hun had genomen en ik terug naar België was deze week. Om hen te verrassen, regelde ik stiekem een uitstap naar Paramaribo Zoo. De kinderen zitten altijd op het internaat en door de financiële toestand van het internaat is het momenteel niet echt mogelijk om uitstappen voor de kinderen te voorzien.

Ik liet mijn goed hart zien en zorgde ervoor dat ik alles weer tot in de puntjes had geregeld. Na enkele besprekingen met de directrice stond de uitstap op punt. Ik regelde vervoer, zorgde voor koekjes en ging, samen met Sara, naar de Kennedy Stichting.

Sara kwam me vandaag helpen omdat ze graag de werking van het internaat zou willen zien. Daar zei ik geen nee tegen natuurlijk. We namen de taxi omdat we nog 2 dozen vol kleding, beddengoed en andere spullen voor de kinderen hadden verzameld. De kleding kwam van onszelf. We hadden vanuit België speciaal kleding voor de kinderen meegenomen.

Eenmaal aangekomen op het internaat gaven we eerst de dozen af. Daarna bespraken we nog kort de dagplanning met de directrice. Nu was het tijd om de kinderen te gaan verrassen. We namen snel een kijkje in alle groepen zodat ik Sara een korte rondleiding kon geven op het internaat. Na de rondleiding bevonden we ons naar mijn leefgroep.

De kinderen hadden zich allemaal netjes aangedaan omdat de begeleidsters hadden gezegd dat ze, samen met mij, weg zouden gaan. Ze waren blij om mij te zien en bedachten meteen een gebarennaam voor Sara. Zo grappig.

Om 14.45u gingen we naar buiten. De bus stond ons daar al op te wachten. Even netjes parkeren zodat iedereen veilig in de bus kon stappen en daar gingen we: op naar Paramaribo Zoo!

Hebben we er zin in? Ja hoor! :)

Aangekomen bij de dierentuin! Wat waren ze verrast zeg!

Klaar voor een leuke dag! En wat vinden ze van de verrassing? Dat het een dikke duim waard is :)

We liepen langs de kooien en bezichtigden alle grappige dieren die vrolijk naar ons keken in hun eigen verblijf. De kinderen vonden het super leuk om al deze dieren te zien en lachten hardop doorheen de hele dierentuin :)

De kleine aappjes

Een grote jaguar die naar ons toe kwam gelopen!

Wat een grote vogel! Hij liet ons trots zijn veren zijn.

C. gebaarde voor Sara wat 'konijn' in gebarentaal is.

Terwijl we over het pad liepen, hoorden we iets ritselen boven ons hoofd...

Het was een aapje die boven ons een lekkere bes aan het eten was :)

Het bosvarken. Lekker met een koud biertje erbij zei onze buschauffeur. Haha :)

Na al heel wat dieren gezien te hebben, vond ik het tijd voor een korte pauze. We wandelden naar het restaurantje waar de kinderen van mij wat drinken kregen en een zakje met koekjes. Bij het restaurant stond een pauw trots zijn verenpakket te tonen aan de kinderen. De kinderen waren verwonderd over de mooie veren van de pauw.

Allebei mooie kleurtjes op hun lichaam :)

Juffrouw Charlotte zorgde drinken voor iedereen :)

Ik had ook zakjes met koekjes bij me voor de kinderen, de begeleiding en de buschauffeur :)

Hmmm, slurp slurp door het rietje :)

Nadat de kinderen hun buikje was gevuld hadden, mochten ze nog even spelen in de uitgebreide speeltuin vol leuke dingen. Ze genoten met volle teugen!

Net een echt aapje!

Samen op de familieschommel :)

Kijk ze zich maar eens uitleven. Ik vind het prachtig om te zien hoe de kinderen zich amuseerden :)

De speeltuin lieten we achter ons en we zetten ons bezoek verder. Met zijn alleen wandelden we naar de aqua ruimte waar we mooie vissen, reptielen en spinnen konden zien.

De bakken stonden wat hoog voor deze kleine lieverd. Juffrouw Charlotte zorgde ervoor dat ook zij alles van dichtbij kon zien :)

We liepen verder naar meneer de zeehond. Hij lag lekker languit in het zonnetje te rusten :)

Wat een 'zeehonden' leven!

In de dierentuin is er ook een boerderijdorpje nagebouwd. De kinderen vonden het leuk om hier even rond te lopen en naar alle dieren te kijken. Er waren konijnen, geiten, baby geitjes, kippen, ganzen...

Een foto bij de baby geitjes :)

Als laatste brachten we een bezoek aan het eiland van de apen. De apen slingerden aan de touwen en stalen de show. Dat vonden de kinderen alleen maar leuker natuurlijk :)

Wie zat daar verscholen in het gras?

Bovenop de heuvel van het apeneiland kreeg iedereen nog een zakje bananen chips van mij. Een lekkere snack om deze geslaagde dag af te sluiten :)

Smullen!

Nog even op de foto bij de ingang. 

Wat een top gevoel dat ik de kinderen de dag van hun leven heb kunnen bezorgen! Als je weet dat de directrice me vertelde dat, in de 12 jaar dat ze er is, de kinderen nog niet op uitstap zijn geweest, dan heb ik iets heel moois kunnen verwezenlijken voor hen! :)

Dit had ik allemaal niet kunnen doen zonder de hulp van mijn lieve mama en altijd even behulpzame grootouders. Zij hebben me geholpen met het bakken van de wafels en het zoeken naar mensen die de wafels wilden kopen.  Deze dag heeft alles samen 20 euro gekocht! Inkom, vervoer, drank en snacks ingerekend. Voor de Surinamers is dat veel geld wanneer je dit omrekent in SRD, maar voor ons, wat is 20 euro voor een hele dag op uitstap? Door de wafelverkoop heb ik al heel wat kunnen verwezenlijken hier. Aan iedereen die me gesteund heeft, zeg ik dan ook oprecht DANKJEWEL!

xCharlottex