Dinsdag (23/02/2016)
Het was vanmorgen alweer heel hard aan het regenen. Al 2 dagen is het non-stop aan het regenen en dat begint zijn tol te eisen op de wegen. Sommige wegen stonden al onder water en het was lang file onderweg naar de stageschool. De weg naar de stageschool is niet geasfalteerd. Vanmorgen zag de weg van de stageschool eruit zoals op de foto hieronder, maar toen de school uit was, stond deze hele strand blank en dreef de modder alle kanten op.
De huizen in de wijk zijn al niet zo stabiel. Er stonden vanmorgen al enkele mensen buiten omdat het water bij hen in de huizen liep. Dit vond ik wel erg om te zien omdat ik hen niet kon helpen. Een aantal huizen, zoals hieronder op de foto, zijn blijkbaar speciaal op stenen gebouwd om waterschade te voorkomen. Maar daarnaast heb je natuurlijk het feit dat het binnenregent in deze huisjes dus zitten deze mensen nog met waterschade. Ik wil hen zo graag helpen, maar besef ook dat ik niet altijd de mogelijkheden heb om dit te doen.
Toen ik op de school aankwam, stond het schoolplein al onder
water.
Ik liep de gangen in en kwam ook langs het eerste leerjaar, waar ik vorige week vrijdag had geobserveerd en geholpen. Omdat er geen ramen in de klassen zijn, zagen de kinderen me dus wandelen. Enkele kindjes kwamen de klas uit om me een knuffel te geven, anderen riepen enthousiast: ‘Dag juf!’. Oepsie, dat vond de klasjuffrouw niet zo tof. Ze kregen meteen naar hun voeten omdat ze de gang ingelopen waren. Ik vond het natuurlijk wel super fijn dat ik zo enthousiast ontvangen werd.
Ik kwam aan in het zorglokaaltje en stelde voor om nog even
te observeren in het 2de leerjaar voordat ik zelf aan de slag ging.
Ik had de kinderen van deze klas nog niet kunnen observeren en had toch graag
een duidelijker beeld van de zorgen die er waren. Ik maakte kennis met de klasjuffrouw en nam plaats achteraan in de klas. De leerlingen begonnen met het maken van een repetitie (een toets). De juffrouw
wilde dat de kinderen eerst de tafels nog eens herhaalden omdat ze deze
leerstof nodig hadden voor de toets. Althans, dat zei ze toch. In mijn ogen
hadden de oefeningen op de toets niets met de tafels te maken, maar daar kon ik
me natuurlijk niet meteen in gaan bemoeien. De juffrouw deelde snel de
schriftjes uit waarin de leerlingen de opgaves van de toets moesten noteren.
Geen voorgedrukte toetsen hier, een kopieermachine hebben ze niet op deze
school . De juffrouw schreef de opgaves op het bord en gaf er voldoende uitleg
bij. De kinderen schreven alles snel over want de juffrouw had een vlot tempo.
Lijkt misschien allemaal niet zo erg, maar de leerlingen beschikken niet
allemaal over een potlood dus dat moet telkens doorgegeven worden. Daarom dat
had een tijdje duurde voordat elke leerling alle opgaves had opgeschreven.
Wat me wel opviel was, dat de juffrouw zelf best wel veel
schrijffouten op het bord maakte. Ook herhaalde ze de oefeningen in het Surinaams.
Zoals ik een vorige keer al aanhaalde, deze leerlingen komen uit een armere
buurt waar ze de Nederlandse taal niet als standaardtaal gebruiken. Hun ouders
spreken thuis Surinaams. Ik vond het wel grappig die typische Surinaamse taal.
Ik verstond er niet veel van en de juf. merkte dat. Ze moest er zelf ook om
lachen en legde me enkele woorden uit.
Tijdens de toets mochten de leerlingen nog een honderdveld
gebruiken. Dit was voor veel leerlingen een grote hulp. Er was even wat
afleiding tijdens het maken van de toets. Door de hevige regen zijn er kikkers
op het speelplein terecht gekomen. Natuurlijk moest er eentje even de klas
komen verkennen. Hij sprong vrolijk rond onder de bankjes van de leerlingen. Na
wat geschreeuw en gelach riep de juffrouw de leerlingen terug tot de orde. Het
was meteen stil!
De juffrouw gaf een duidelijk signaal over wanneer de toets
klaar moest zijn. Daar hield ze zich ook aan. Wie er niet klaar was, moest
gewoon afgeven. Ik vond wel dat ze goede uitleg gaf wanneer de leerlingen iets
niet begrepen. Dat vond ik tijdens observaties in andere klassen minder, maar
deze juf. deed echt goed haar best om het voor de kinderen duidelijk uit te
leggen.
Toen de leerlingen
klaar waren, legden ze hun toetsen bij me neer. Ik bekeek ze even en merkte dat
er veel fouten gemaakt waren. De juf. nam haar rode pen en verbeterde vlug de
toetsen. Op kleine papiertjes vulde ze de resultaten van de kinderen in. Deze
papiertjes noemen ze de ‘weekstaat’. Alle resultaten worden hierop ingevuld en
op deze manier gedeeld met de ouders. Of de ouders dit ook echt lezen is voor
mij een beetje een vraag. De ouders moeten deze papiertjes elke week aftekenen,
maar ik zag op vele papieren geen enkele handtekening staan.
Dit was de repetitie (de toets) die de leerlingen zelf hadden geschreven. Een verschil met de toetsen die de leerlingen in België krijgen. Netjes afgedrukt en met leuke prentjes erbij ter ondersteuning.
Na de toets was het tijd voor lezen. De leesboekjes werden
uitgedeeld en de juffrouw begon met het voorlezen van de tekst. Hierna mochten
de kinderen één voor één een deeltje van de tekst lezen. De leerlingen
achteraan in de klas niet. Deze deden toch niet hun best zei de juffrouw. Aan
het einde van de les werden er nog enkele woorden uit de tekst uitgelegd. Weer
werd er eerst het Nederlandse woord gebruikt en daarna werd er overgeschakeld
naar het Surinaams. Ze leerde ik dat een spin in het Surinaams wordt
uitgesproken als ‘anansi’. Ter afsluiting zongen ze samen nog een liedje over
het alfabet.
Eventjes aan juffrouw Charlotte uitleggen wat een 'anansi' is :)
Tijdens de daaropvolgende taalles, leerde ze dat wanneer ze
een woord willen onthouden, ze er best een tekening bij kunnen maken. De
juffrouw schreef enkele voorbeelden op het bord en legde meteen ook de oefening
in het taalschrift uit. De leerlingen werden aan het werk gezet. Dit was voor
mij het ideale moment om de juffrouw een beetje uit te vragen over de
leerlingen. Ik deelde mijn observaties met haar en ze bevestigde een aantal
dingen.
Ijverig aan het werk tijdens de taalles. Tekeningetjes maken bij vooropgestelde woorden.
De juffrouw legde me uit welke leerlingen er moeite hadden met rekenen en taal.
De namen van de leerlingen die ze me vertelde, kwamen overeen met de namen die
ik al genoteerd had in mijn observatieschrift. Ik vond het goed dat ik dezelfde
opvallende zaken had gezien als haar. Na de bespreking nam ik afscheid van
haar, bedankte ik haar voor haar gastvrijheid (wat hier echt een must is want
daar staan de Surinamers op) en ging ik verder naar de zorgklas waar ik verder
aan de slag zou gaan met individuele begeleiding.
Enkele foto's van de zorgklas waar ik 4 maanden zorgbegeleiding en RT-training zal geven aan kinderen met leer- en gedragsproblemen.
Ik hielp 2 uur lang
kinderen met een achterstand. Elke 20 minuten kwam er een ander kind. Ik werd
meteen ingezet. De zorgjuffrouw gaf me een korte uitleg over haar aanpak en
manier van werken. Ze gaf me wat materialen en vertrok. Ik kon meteen zelf aan
de slag en dat vond ik wel fijn.
De kinderen vonden het even spannend als ikzelf. Met grote
ogen kwam ze het zorgklasje binnen. Ik stelde me voor en legde aan hen uit wat
we gingen oefenen. Ik besloot het wel op een andere manier te doen dan hoe de
zorgjuffrouw het me had uitgelegd want ik zag er de meerwaarde niet van in. De
zorgjuffrouw had me op voorhand gezegd dat ik zelf spelvormen mocht bedenken en
initiatief mocht nemen. Anders had ik het natuurlijk eerst met haar besproken
voordat ik de hele aanpak zou switchen.
Ik begeleide de kinderen met lezen, spellen, leggen van
woordjes, korte klanken, tweeklanken, spreken,… Mijn dag was goed gevuld. Ik
vond het super leuk dat er de hele tijd afwisseling was. Ieder kind had
zijn/haar eigen problemen en ik moest telkens schakelen in mijn aanpak. Dit maakte
het voor mij interessant en ik haalde er veel voldoening uit. Toen ik met de
kinderen bezig was, dacht ik: dit is echt iets voor mij! Ik beeldde woorden
uit, maakte geluiden bij klanken, schreef dingen op… Ik probeerde vele dingen
uit en schreef concreet op wat het beste werkte bij de individuele leerlingen.
De kinderen deden meteen heel goed mee! Ze vonden de spelvormen fijn en ik merkte dat ze echt wel door hadden wat de bedoeling was :)
Oefenen met lezen d.m.v. de letterdoos en leesboekjes.
De klanken oefenen d.m.v. flitskaarten.
Tweeklanken automatiseren d.m.v. een zoekspelletje.
Letters herhalen d.m.v. strookjes met letters van het alfabet.
Bij 2 leerlingen ging het beter dan verwacht. Zij mochten zelf een spelletje bedenken waarbij ze de korte klanken en de tweeklanken zouden inoefenen. Ze hielpen elkaar. Mooi om te zien!
Toen ik aan het einde van de dag met de zorgjuffrouw in gesprek
ging, was ze tevreden. Ze was enkele keren komen kijken en lachte dan naar mij
en de kinderen. Ik moet er wel nog steeds aan wennen dat complimentjes geven
aan kinderen hier niet zo vanzelfsprekend is. Ik merkte dan ook dat de kinderen
het zeer fijn vonden wanneer ik hen aanmoedigde en complimentjes gaf tijdens
het inoefenen.
Na een bespreking met de zorgjuffrouw was het tijd om naar
huis te vertrekken. De gangen van de school waren ondertussen ook al onder
water gelopen. Een probleem met het afvoeren van het water zo blijkt. Ik schrok
er een beetje van, maar de kinderen en leerkrachten vonden dit niet meer
speciaal. Dit gebeurde vaak wanneer het hard had geregend zeiden ze. Ok, dan
was ik weer gerustgesteld.
Het was een leerrijke en boeiende dag! Ik mocht eindelijk aan de slag als zorgjuffrouw. Ik had er zo naar uitgekeken en alles is vlot verlopen. Ik ben best wel trots op mezelf dat ik me telkens heb kunnen aanpassen aan de verschillende leerinhouden en ter plekke spelletjes bedacht zodat de leerlingen op een creatieve en spelende manier de inhouden inoefenden/herhaalden :)
's Avonds nog even spelen en knuffelen met de lieve honden die ons huis elke dag goed bewaken :)
xCharlottex
Geen opmerkingen:
Een reactie posten