Gisterenavond hadden we een verrassingsbezoekje van Lieven, mijn leerkracht uit België die in september verhuisd is naar Suriname. Hij had Parbo bier bij, frisdrank en lekkere snacks :) Het was fijn om in gesprek te gaan met hem. Hij en zijn vrouw deelden hun ervaringen en ook wij konden al heel wat opgedane indrukken delen met hen. Fijn om hen met zoveel liefde over het land te horen praten. Het was gezellig :)
MAAR DAN :)
Vandaag was het de grote dag!
Ik zou eindelijk wat meer info krijgen over de aanvullende opdracht die ik zou mogen uitvoeren in een lagere school in Paramaribo.
Omdat ik er zoveel zin in had, had ik niet goed geslapen.
Ik stond vroeg op en nam de plattegrond van Paramaribo erbij.
Ik zocht de weg op zodat ik met een gerust gevoel naar de school kon fietsen.
Ik begin Paramaribo steeds beter te kennen qua wegennetwerk.
Ik heb over het algemeen een goed oriëntatievermogen, maar hier je weg vinden is echt wel een uitdaging!
Ik nam mijn spullen voor de stage op de Kennedy Stichting omdat ik, na mijn gesprek op de lagere school, door zou fietsen naar mijn stageschool. Ik deed mijn lange rok aan, een fleurig T-Shirt, ik was klaar voor het gesprek!
Eenmaal aangekomen in de wijk waar de school lag, verschoot ik toch wel een beetje. Er was me op voorhand gezegd dat de school in een arme wijk lag. Wat een verschil met de buurt waar ik nu momenteel zelf woon. Ik besloot er niet te veel op in te gaan en af te wachten hoe de school eruit zag.
De schoolbegeleidster stond me al op te wachten. Met een smile op haar gezicht ontving ze me op haar school. Ik dacht meteen: Wat een mooi verzorgde school! Ik begroette iedereen (wat hier de gewoonte is) en ging samen met de schoolbegeleidster naar een apart lokaaltje zodat we alles concreet konden gaan bespreken.
Ik mocht aan de schoolbegeleidster uitleggen wat ik graag zou willen betekenen in haar school. Ik legde uit dat ik graag aan de slag zou gaan als zorgjuffrouw. Dit idee werd met veel enthousiasme ontvangen! Ze zei dat er veel nood was een zorgbegeleiding omdat de kinderen vaak niet kunnen volgen in de klas. Dit komt vooral omdat ze het Nederlands niet als thuistaal hebben. Enkel op school spreken ze Nederlands, maar omdat er thuis niet geoefend wordt, wordt het Nederlands moeilijker voor hen. Hierdoor zijn er leesproblemen ontstaan, maar dit wordt doorgetrokken naar rekenen. Wanneer je de leesvaardigheid niet beheerst, is het moeilijk om vraagstukken of rekenverhalen te analyseren.
De kinderen behoren onder de term 'MLZ' (Maatschappelijke Leerling Zorg). De school heeft wel al een zorglijst (boekje met namen in van leerlingen die niet kunnen volgen). Ik mag aan de slag als zorgjuffrouw en zal RT (Remedial Teaching) geven.
Wat houdt dit in?
Ik zal kinderen gaan begeleiden die door een bepaald leer- en/of gedragsprobleem een lager niveau hebben dan gemiddeld. Leerstoornissen zullen ook door mij behandeld worden. Ik zal deze leerlingen observeren, testen, toetsen met hen afnemen,... Een heel uitgebreid takenpakket! Voor elke leerling zal er dan een handelingsplan opgesteld worden. Dit in samenwerking met de zorgcoördinatie en de ouders. Ik vind het interessant dat ik ook in contact zal staan met de ouders. A.d.h.v. het handelingsplan bepaalt de zorgcoördinatie of het kind in de school zelf behandeld kan worden of er externe hulp ingeschakeld moet worden. Ik heb de handelingsplannen van een aantal kinderen mogen inkijken. Alles wordt hier nog met de hand geschreven. De zorgjuffrouw gaf ook aan dat het veel administratie met zich meebrengt, maar daar deins ik niet voor terug.
Ik zal steeds kinderen uit de klas gaan halen die ik dan een half uur tot drie kwartier één-op-één zal begeleiden. Ik heb groep 3 en groep 4 onder mijn vleugels gekregen. De leeftijd waarmee ik zal werken is niet zo goed in te schatten. De kinderen zijn hier vaak meermaals blijven zitten waardoor ze ouder zijn dan de kinderen die in België in het 2de of 3de leerjaar zitten.
Nadat alle praktische zaken besproken waren, ik een eigen zorglokaal toegewezen had gekregen en ik een kijkje had genomen in de kast met materialen, ging ik kennismaken in de klassen. De leerkrachten kwamen me een hand geven en de leerlingen moesten me begroeten. Er is hier veel respect voor de leerkracht. De kinderen tonen ook respect voor de mensen die in de klassen komen en begroeten altijd netjes iedereen die binnenkomt. De leerkrachten zijn hier wel harder voor de kinderen. Ze gaan harder met hen om en zullen hen ook wijzen op negatief gedrag. In België durven de kinderen een leerkracht zeker tegen te spreken, maar dat is hier in Suriname niet aan de orde. Wat ik wel een mooi voorbeeld vind!
Om 12.30 u ging de schoolbel. Ik bleef even op het speelterrein staan zodat ik kon zien wat de dagelijkse gewoonte was wanneer de schoolbel ging. Ik zag dat er 2 kinderen samen met hun juffrouw naar de vlaggenmast liepen. De vlag werd naar beneden gehaald, netjes opgeplooid en terug overhandigd aan het schoolhoofd. Ook werden er in de klassen liedjes gezongen. Overal in de school hangen ook gebeden op en zijn de gebeden op het schoolbord geschreven. Er wordt hier nog elke dag gebeden en aandacht geschonken aan het hijsen van de vlag.
Ik was zo blij! Eindelijk kon ik aan de slag als zorgjuffrouw. HET project waar ik ook effectief voor naar Suriname wilde komen. Mijn dag kon niet meer stuk! Ik kon niet wachten om het goede nieuws te delen met het thuisfront.
Toen de leerlingen naar huis waren, nam ik terug mijn fiets om vlug vlug naar de Kennedy Stichting te fietsen. Met een brede lach op mijn gezicht, genietend van het zonnetje, fietste ik door de drukke straten van Paramaribo.
Aangekomen op de stichting, borg ik mijn fiets netjes op en ging ik even langs bij de directrice. Ik moet elke dag een aanwezigheidslijst invullen en heb er een dagelijkse gewoonte van gemaakt om dit als eerste te doen wanneer ik aankom op het internaat. De directrice is altijd zo vrolijk wanneer ik binnenkom. Elke dag moet ik een verslag maken over de huiswerkbegeleiding en naschoolse activiteiten. Ik stuur deze verslagen elke avond naar haar door en elke keer als ik bij de directrice gedag ga zeggen, begint ze over mijn verslagen. Het doet zo een deugd dat ze zo tevreden over me is! Ik doe het werk met de dove kinderen met volle overgave en ben blij dat ik dit ook uitstraal naar mijn groepsbegeleidster en de directrice. De vele complimentjes geven me altijd weer extra energie :)
Zo, ik kan niet de hele dag gezellig babbelen met de directrice. Wat wel altijd deugd doet want zij heeft airco in haar kantoor. Na een lange, warme en plakkerige fietsrit kan dit wel eens deugd doen :)
Ik nam mijn spullen en ging naar mijn groep toe. Ik wilde hen verrassen met het planningsbord dat ik gisterenavond had afgewerkt. Ik sloop naar binnen en hing het schema op aan de muur. Natuurlijk hadden ze mij al lang gezien, maar ze speelden het gewoon vrolijk mee. Haha.
Ik nam mijn spullen en ging naar mijn groep toe. Ik wilde hen verrassen met het planningsbord dat ik gisterenavond had afgewerkt. Ik sloop naar binnen en hing het schema op aan de muur. Natuurlijk hadden ze mij al lang gezien, maar ze speelden het gewoon vrolijk mee. Haha.
Voorbereidingen voor het schema (planningsbord).
Na even knippen en plakken is het klaar.
Het kreeg een mooi plaatsje in het lokaal.
Ik deed teken dat de kinderen mochten komen kijken. Ze vonden het leuk om aan de dingen te voelen die ik had opgeplakt. Een van de kinderen kreeg het idee om de woorden op het schema te gaan gebaren. Ze gebaarde eerste de dagen van de week en daarna gebaarde ze de activiteiten. Zo leuk om te zien! Ze vroegen al meteen wat we vandaag dan gingen doen, maar dat was nog een geheimpje :)
Omdat het vandaag een vrije schooldag was, hadden de kinderen in de voormiddag al hard geoefend en hun huiswerk gemaakt. Daarom dat ik besloot om nog wat te oefenen in groep. Alle kinderen zaten samen aan de tafel. De oudste 2 kinderen werkten zelfstandig aan de taken die ze opgelegd kregen. Een ander meisje oefende spelling. Ze legde met trots uit dat ze meedeed aan een soort wedstrijd waarbij ze woorden zo juiste mogelijk moest spellen. Ze was al door een aantal rondes geraakt en wilde nu nog extra oefenen om zeker in de wedstrijd te blijven. Ze vroeg om haar te ondervragen zodat ze kon tonen dat ze al goed had geoefend. Wow, ik stond hier echt van versteld! Zo kon het zo goed! De woorden die ze moest spellen waren soms best moeilijk, maar doordat ze rustig bleef lukte het haar om ook deze woorden juist te spellen. Ik stak mijn duim in de lucht zodat ze zag dat ik heel tevreden was. Er verscheen een brede lach op haar gezicht. Mooi om te zien dat ze de spelling zo graag doet. Dit straalt ze ook uit wanneer ze aan het oefenen is.
Met de kleinere kinderen oefende ik nog het alfabet, de gebaren en het vingerspellen. Omdat de kinderen in groep oefenden, kon ik vandaag goed observeren hoe de kinderen zich gedragen tijdens schoolse taken. Ik noteerde mijn observaties en vond het interessant om hun gedrag te vergelijken. Zo heb je kinderen die graag huiswerk doen en dit ook uitstralen tijdens het oefenen, maar er zijn ook meisjes die volledig dichtklappen tijdens schoolse taken. Wanneer we daarna overgaan naar een activiteit, zie je dat er een last van hun schouders valt. Daarom dat ik vanaf maandag zeker een beloningssysteem wil gaan invoeren. De motivatie moet verhoogt worden en ik vind dat ze beloond moeten worden voor het werk dat ze doen voor school.
Morgen is het de verjaardag van Shi-Fanny. Omdat ik vanaf
het begin de verjaardagen van de kinderen in mijn agenda had genoteerd, was ik
dit natuurlijk niet uit het oog verloren. Ik vroeg aan de kinderen of ze iets
speciaals wilden doen om de verjaardag voor te bereiden. Normaal was vandaag
sport en spel gepland, maar de kinderen wilden toch graag iets maken zodat de
klas een beetje versierd kon worden. Natuurlijk stap ik dan van mijn planning
af en doe ik enthousiast met hen mee. Mijn enthousiasme had zijn effect op de
kinderen. Wat waren ze geconcentreerd bezig!
De meisjes van de oudere groep, zagen dat er een gezellige
sfeer hing in de groep. Ze kwamen even een kijkje nemen. Omdat ik zag dat ze
geïnteresseerd waren, vroeg ik of ze misschien ook mee wilden doen. Daar zeiden
ze geen neen tegen. Ik gaf hen de materialen die ze nodig hadden en ze hebben
de rest van de namiddag doorgebracht bij mij in de groep. Het was een gezellig
gebeuren. De kinderen hielpen elkaar, waren creatief bezig… Shi-Fanny genoot
van de aandacht. Iedereen vroeg natuurlijk waarom we slingers aan het maken
waren en het antwoord was steeds: “Omdat Shi-Fanny morgen jarig is.”
Ik ben trots op het resultaat. De kinderen hebben de
slingers volledig zelf gemaakt zonder hulp van mij. Ze mochten zelf vlagjes
maken, ballonnen knutselen, versieringen aanbrengen, kiezen waar de slingers
opgehangen moesten worden….
Ik hielp even met het ophangen van de slingers.
Nadat ik de slingers opgehangen had, waren ze hun eigen vlagje of versierde ballon aan het zoeken.
Vandaag verdienen ze echt een dikke duim! Ze hebben zo goed
samengewerkt en dat maakt voor mij een mooie afsluiting van de dag.
Omdat het een heel warme dag was, stopte ik nog even bij het winkeltje tegenover de school om even een ijsje te kopen zodat ik wat verfrissing had.
Toen ik thuiskwam, nam ik snel een koude douche want de huisbazin zou langskomen voor een gesprek over de huisregels. Gelukkig was ik nog op tijd klaar. De huisbazin overliep de praktische zaken, sloeg een babbeltje met ons en ging daarna terug naar huis. Eindelijk kon ik eten gaan maken want ik had ondertussen wel honger gekregen. Er stond een gezonde maaltijd op het menu :)
Groentjes in de wok met rijst en vissticks!
Weer genoeg vitamines binnen om de volgende dag er weer met veel energie tegenaan te gaan! :)
xCharlottex
Geen opmerkingen:
Een reactie posten