Groepsgevoel op stage :)

Donderdag (11/02/2016)

Ik begon de dag met een Skype-gesprek met mijn ouders. Vandaag was het de verjaardag van mijn papa. Ook al zit ik in een ander land, toch bezorgde ik hem een lief berichtje en een gezellige babbel. Wat fijn dat we via een goede internetverbinding vaak contact kunnen hebben!

Daarna was het tijd om naar mijn stageplek te vertrekken. Na een stevige fietstocht kwam ik weer aan op de school waar ik altijd zo enthousiast ontvangen wordt. Zo leuk om je dag te starten met vriendelijke en lieve mensen om je heen! Ik ging naar mijn klasje toe en wachtte op de kinderen.

Na een lekkere maaltijd (frietjes met kip EN ketchup!) begon ik aan de huiswerkbegeleiding. Vandaag waren er 4 meisjes die huiswerk hadden. Ik liet 2 kinderen zelfstandig werken en begeleidde de andere 2 kinderen individueel. Ik gebruikte spelletjes om de inhouden in te oefenen. D.m.v. de spelletjes konden de kinderen ook visueel ondersteund worden. Ik merkte dat het hierdoor wat vlotter verliep. Een leuk spel, vond ik het spel waarbij het kind 3 kaartjes krijgt. Op het ene kaartje staat een woord en op de andere 2 kaartjes staan afbeeldingen van gebaren en voorwerpen. Het kind moet 3 kaartjes zoeken die bij elkaar horen. Dit spel was zeker een grote hulp voor mezelf om de gebarentaal te leren. Terwijl ik met het kind bezig was, leerde ik zelf ook gebaren bij :)

Na het huiswerk was het weer tijd voor een gezamenlijke activiteit. Ik vind het belangrijk dat dit gedaan wordt voor het groepsgevoel. Ik bedacht een spel waarbij de kinderen onbewust bezig waren met de gebarentaal EN ikzelf ook gebaren bijleerde. Ze vonden het fijn dat ze ook mij iets konden bijleren. Wanneer ik een gebaar niet begreep, hielpen ze me door het gebaar nog een keer rustig voor te doen. Ik werkte met verschillende categorieën (bv. dieren, vruchten, losse woorden zoals fiets, bus, school, zout…). De leerlingen zaten in een kring. Er werd een bal gerold naar elkaar. Wanneer een meisje de bal kreeg, mocht ze een woord uitbeelden. Ik moest dan raden over welk woord het ging. En ja hoor, ik heb heel wat gebaren kunnen onthouden! :)

Hierna speelde ik nog enkele andere balspelen met hen. 

Dit was zeker een succes! De kinderen bloeiden voor mijn ogen open. N., het meisje dat verlegen en teruggetrokken was, begon hardop te lachen tijdens de spelen. Ze was ook nog eens gewonnen tijdens één van de spelen. De andere meisjes knuffelden haar en ik zag dat ze van het groepsgevoel genoten. Dat is natuurlijk waarvoor we het allemaal doen!

Het was een leuke dag waarbij ikzelf gebaren heb bijgeleerd en de kinderen samengewerkt hebben tijdens verschillende balspelen. Ze bedachten een naamgebaar voor me die ze vanaf nu gaan gebruiken.

Dit is het naamgebaar dat ze voor mij bedacht hebben:
Eerst wordt de letter c gevormd (beginletter van mijn naam).
Daarna maken ze een gebaar onder mijn oog omdat ik altijd make up onder mijn ogen heb.
Ze hebben lang getwijfeld. Ze wilden me eerst 'het meisje met de lach' noemen, maar hebben samen besloten om voor dit gebaar te kiezen :)

xCharlotte