Juffrouw Charlotte in het 1ste leerjaar :)

Vrijdag (19/02/2016)

Vanaf volgende week ga ik aan de slag in de DOTH-school.
Vandaag had ik een vrije dag omdat de kinderen van de Kennedy Stichting op vrijdag naar huis gaan.
Ik besloot mijn fiets te nemen en naar de DOTH-school toe te rijden. De zorgjuffrouw had gezegd dat ik altijd welkom was dus gebruikte ik mijn vrije dag om alles eens goed te gaan observeren.

Ik zei gedag tegen Moxy, die zich weer goed had ingegraven voor wat afkoeling :)

Aangekomen op de school, werd ik goed ontvangen door het schoolhoofd. Ze stelde me voor in alle klassen. De leerkrachten gaven me een hand en de kinderen begroetten me vriendelijk. Toen ik bij de zorgjuffrouw aankwam, was ze blij me te zien. Ik vertelde haar dat ik een dag wilde gaan observeren. Ze begeleidde me naar de klassen waar ik de meeste kinderen van zou gaan ondersteunen. Zo kwam ik terecht in 1A en 1B (daar noemen ze het ook groep 3). Het was net op het moment dat er brood werd uitgedeeld aan de kinderen die thuis geen eten kregen. Ik stond meteen weer met mijn beide voeten op de grond en besefte hoe goed ik het in België heb! Ik vind het al erg wanneer ik armere kindjes zie op de televisie, maar om het nu in het echt mee te maken, is het toch wel confronterend hoor. Maar dit motiveert me nog meer om met deze kinderen aan de slag te gaan en ze de begeleiding te geven die ze verdienen!

Voor de speeltijd observeerde ik in klas 1A en na de speeltijd bracht ik een bezoek in klas 1B. Wat een verschil met de klassen in België. Hier zijn de lokalen ook wel leuk aangekleed, maar de wandkaarten zijn verschoten van de zon, er zijn stukken uitgescheurd, materialen liggen aan de kant omdat ze stuk zijn... Dit was voor mij wel even schrikken. Ik nam plaats achteraan in de klas. De juffrouw legde me even kort uit wat voor lessen ze ging geven en ging daarna meteen aan de slag. Wat me opviel, was dat er een leerling lag te slapen in de klas. Ik zei dit tegen de juffrouw omdat ik dit een beetje raar vond. De juffrouw zei me dat ze hem liet slapen omdat ze wist dat het kind na schooltijd ook nog moest gaan werken van de ouders. Wanneer hij dan op school is, heeft hij geen energie om tot leren te komen en slaapt hij vaak. Kan je je dat voorstellen? In België spelen de kinderen van 5/6 jaar buiten na schooltijd, gaan ze een hobby doen... Dit kind moet na schooltijd nog gaan werken zodat hij geld kan verdienen voor zijn ouders. Ik kan me niet inbeelden in wat voor situaties deze kinderen leven en ik denk dat het voor mezelf ook beter is om me dit niet te vaak af te vragen.

De manier van lesgeven is hier ook totaal het tegenovergestelde van mijn manier van lesgeven. De juffrouw kende de kinderen niet bij naam, er werd niet gewacht tot de kinderen klaar waren met de oefeningen. Wie niet kon volgen, moest maar binnen blijven tijdens de speeltijd. Er heerste een gespannen sfeer in de klas. De kinderen durfde bijna niets te doen omdat de juffrouw op alles vrij hevig reageerde. Kattenkwaad uithalen in de klas of de juffrouw tegenspreken is hier echt niet aan de orde. De kinderen zullen het geweten hebben wanneer ze respectloos gedrag vertonen of onbeleefd zijn. In de lagere scholen zullen ze de 'pedagogische tik' niet uit de weg gaan om kinderen duidelijk te maken wat de regels zijn. Versta me niet verkeerd, de kinderen worden hier niet super hard geslagen, maar ik heb het ondertussen wel al een aantal keren meegemaakt dat leerkrachten een tik uitdelen aan leerlingen die niet luisteren. Wat zeker wennen was!

Nadat ik een beetje gewoon was geworden aan de manier van lesgeven, kon mijn observatie beginnen. Ik volgde mee in de boeken van de kinderen zodat ik goed kon opschrijven wat voor oefenvormen ze in deze klassen hanteren. Na de speeltijd nam ik de taak op me om de schriften en boeken van de leerlingen te verbeteren. Ik maakte een foutenanalyse zodat ik als zorgleerkracht aan de slag kan gaan met mijn observaties. De kinderen vonden het spannend dat ik in hun klas was. Ze deden extra hun best en kwamen telkens de oefeningen aan me tonen om bevestiging van me te hebben. Ik zei dan: "Goed gedaan! Wow, heel mooi hoor! Wat kan jij goed tekenen zeg!". Maar wanneer ze iets aan de klasjuffrouw toonden, nam ze het boek, keek er eens in en gaf het dan weer terug zonder iets te zeggen. Ik denk dat de kinderen daarom zo vaak naar me toekwamen vandaag omdat ik hen wel bevestiging en complimentjes gaf.

Wat een groot verschil met België is, is hoe de kinderen hier leren lezen. Ik vind dat ze al best moeilijke woorden moeten kunnen bij een nieuw hoofdstuk. Een tekst wordt 1x voorgelezen door de leerkracht. De leerkracht schrijft een paar woordjes op het bord. Nieuwe woordjes worden d.m.v. gebaren aangeleerd aan de kinderen. Hieronder in het boekje zie je daar een voorbeeld van. De kinderen lezen dan ook de tekst waar de symbolen in gedrukt staan. Na de tekst 1x klassikaal gelezen te hebben, moeten de kinderen de nieuwe woorden al kunnen schrijven in hun schriftje. Dit lukte natuurlijk niet meteen bij alle leerlingen. Wanneer het niet lukt, krijgen ze meteen te horen dat ze hun best niet doen, ze niet oefenen, ze hun tijd komen verspillen, ze lui zijn,... Mag je verwachten van kinderen van 5/6 jaar dat ze na het 1x lezen van een nieuwe tekst, alle nieuwe woorden meteen foutloos kunnen schrijven? Nee! Hier is het principe: kan je niet volgen, dan ben je een last in de klas. De juffrouw zette enkele leerlingen aan een tafeltje apart achteraan in de klas omdat ze zogezegd lui gedrag vertoonden. Terwijl ik hen meer zag als kinderen die gewoon niet goed konden volgen.

In een schriftje noteerde ik ook hoe de leerkrachten de leerstof uitlegden. Ik schreef de oefeningen op en bekeek welke leerlingen er moeite hadden met de verwerking van deze leerstof. Aan het einde van de dag had ik een lijst opgesteld waarop ik van een aantal kinderen een aantal 'zorgpunten' had opgeschreven. Deze zorgpunten zal ik de komende stagedag bespreken met de zorgcoördinatie. Ik heb deze al besproken met de klasjuffrouwen en zei delen mijn bezorgdheden, maar halen ook aan dat zij zelf niet weten hoe ze dit moeten aanpakken of behandelen. Een mooie uitdaging voor mij dus:)

klas 1A

klas 1B

Nadat de bel was geweest, vertrokken de kinderen naar huis. Ik ging nog even langs de zorgjuffrouw om verdere afspraken te maken zodat ik volgende week meteen aan de slag kan op deze school. Daarna nog even babbelen met het schoolhoofd en de fietsrit terug naar huis kon beginnen. Pfoe, wat was het warm! Het was 35° vandaag, maar dit voelt hier altijd warmer aan door het hoge vochtigheidspercentage. Je kan gewoon worden aan de hoge temperaturen, maar de vochtigheid die hier hangt, blijft wennen.

Eenmaal terug in het huisje, besloot ik om met een aantal andere meisjes met de fiets naar de stad te gaan. We brachten een bezoekje aan het "I love SU' bord. Dit is gemaakt om een liefdesverklaring aan Suriname te brengen. Je ziet er bijna iedereen mee op de foto gaan en ook wij wilden die mooie plaatsje vastleggen :) We fietsen naar Fort Zeelandia. We keken door de bomen heen en zagen het kunstwerk staan. Vrolijke kleuren, vrolijke sfeer langs de waterkant, mooi weer, een pracht moment om foto's te maken.

Even de toerist uithangen :)

Selfie!

Na wat geklik hier en daar, hadden we toch wel wat dorst gekregen. We fietsten een stukje verder en kozen een gezellig terrasje uit langs de waterkant. Op dit terrasje zat een een lokale Surinaamse vrouw kleertjes te breien.

Na wat afkoeling fietsten we naar onze volgende stopplaats: de winkels! We besloten de rest van de middag gezellig samen te gaan shoppen. Aan winkels ontbreekt het hier niet. Winkeltjes vol met lange jurkjes, kleurrijke zomerse kleding, schoenen... Voor ieder wat wils!

Voor een goed Surinaams prijsje was ik weer 2 feestjurken rijker :)

Het ideale moment want we spraken af om onze nieuwe kleding aan te trekken en lekker te gaan eten bij De Waag.

We kregen een lekker pittig paprikasoepje met stokbrood, een frisse salade en een heerlijk hoofdgerecht! Die Surinamers kunnen hier wel koken hoor! :)

Een mooie afsluiting van een gezellige dag vol met aangrijpende, maar ook leuke en ontspannende momenten :)

xCharlottex