Vandaag begon de dag weer met een gesprek met de directrice.
Ze had de dozen ontvangen die we opgestuurd hadden vanuit België. Eindelijk
zijn ons spullen gearriveerd. Ik ben blij dat we nu kunnen beginnen met de verdeling
ervan en dat alle spullen, onder ons toezicht, goed terecht zullen komen.
Ik begaf me hierna naar mijn groep. Ik legde de kinderen uit
dat het morgen mijn laatste dag zal zijn. Ze waren duidelijk aangeslagen door
dit nieuws en dat deed me vanbinnen ook wel pijn. We hebben samen zoveel
doorstaan de afgelopen maanden en ik heb echt een band met hen gekregen. Ze
zeiden daarna dan ook dat ze geen huiswerk hadden. Ik denk dat ze allemaal een
beetje te aangeslagen waren en zich niet zouden kunnen concentreren op het
huiswerk. Omdat ik merkte dat een aantal kinderen het duidelijk moeilijk hadden
met mijn bericht, zette ik een leuke film op. Het leek me de beste beslissing
om even rustig aan te doen en de emoties te laten bezinken. Daarna zou ik weer
verder gaan met opdrachten van mijn workshop over gezonde voeding.
Ik merkte dat de kinderen heel geconcentreerd naar de film
keken en dat vond ik goed. Even wat rust brengen. Na de film riep ik iedereen
samen rond de tafel om verder te gaan met onze workshop. Ik legde verschillende
soorten fruit op tafel. Via zintuiglijke synthese: voelen, ruiken, zien en
later ook proeven, leerden de kinderen meer over verschillende fruitsoorten.
Alles netjes klaarzetten zodat de workshop op een goed georganiseerde manier kan verlopen :)
De opdracht van vandaag gaat over de zintuiglijke synthese. Ik heb in mijn opleiding geleerd dat je met 'werkelijkheidsnabije' materialen moet werken. D.w.z. dat je zo dicht mogelijk tegen de realiteit moet zitten met je materiaal. Daarom dat ik ook echt fruit was gaan plukken. Om de kinderen kennis te laten maken met deze fruitsoorten is het belangrijk dat je opdrachten uitwerkt waarbij alle zintuigen ingezet worden. Alleen zo kunnen de kinderen een begrip tot in de puntjes verkennen. Na de zintuiglijke synthese kan je dan verder gaan met andere opdrachten.
Zo gezegd, zo gedaan. Ik zorgde voor opdrachten waarbij de kinderen alle zintuigen moesten gebruiken. De zintuiglijke synthese kwam hier dus goed in naar voren. Bij deze opdrachten moesten ze gaan voelen, ruiken, zien en later ook proeven.
Hieronder beschrijf ik even de stappen die we doorlopen hebben om tot een goede zintuiglijke synthese te komen.
Stap 1: bekijken van het fruit (zien)
De kinderen keken naar het fruit, bespraken samen welk soort fruit het was en
gebaarden daarna de naam van de fruitsoort.
Stap 2: voelen aan het fruit.
De kinderen werden geblinddoekt en kregen dan een stuk fruit in hun handen. Ze
moesten goed voelen en raden welk stuk fruit het was.
Stap 3: ruiken aan het fruit.
De kinderen werden geblinddoekt en kregen dan een stuk fruit in hun handen. Ze
moesten eraan ruiken en raden welk stuk fruit het was.
Stap 4: proeven van het fruit.
De kinderen werden geblinddoekt en kregen dan een stuk fruit in hun handen. Ze
moesten het stuk proeven raden welk stuk fruit het was.
Stap 5: proefmoment
in groep.
De leerlingen mochten met de fruitsoorten zelf een fruitsalade maken.
Al het fruit had ik zelf geplukt in mijn eigen achtertuintje. Grappig dat hier het fruit gewoon aan de bomen groeit en je het niet eens hoeft te kopen in de supermarkt. Enkel de bananen heb ik nog snel in een Chinees winkeltje langs de weg gekocht :)
Voor de kleinere meisjes geen scherp mes qua veiligheid. Zij mochten de steeltjes van de kersen plukken.
Goed hoor! Dat hebben ze netjes gedaan :)
Na al het schillen en snijden, mocht er eindelijk ook geproefd worden :) Ieder kreeg een groot bord voor lekker vers fruit!
Lekker smullen! Een gezonde hap kan geen kwaad :)
Na de workshop werd ik verrast door de reactie van mijn groepsbegeleidster. Zij is zelf ook slechthorend en heeft zelf vroeger ook op het internaat gezeten. Ze deelde met me dat ze het zo knap vindt wat ik allemaal voor de kinderen uitwerk en dat ik altijd alles volledig heb uitgeschreven. Ze vroeg me of ik haar wilde hebben omdat ze dit ook zo graag zelf met de kinderen wilt doen in het vervolg, maar nooit weet hoe ze eraan moet beginnen. Ze zei dat ze zoveel van mij geleerd heeft en het zelf ook wilt leren om op deze manier met de kinderen om te gaan.
Ik was echt ontroerd door het gesprek met haar. Ik noteerde voor haar enkele websites zodat ze daar knutselideetjes kon vinden. Omdat ze mijn workshops zo goed uitgewerkt vond, besloot ik dan ook om al mijn voorbereidingen aan haar te geven. Ik wilde mijn uitgetypte workshops en voorbereidingen eerst weer mee naar huis nemen, maar na dit gesprek weet ik dat het internaat er veel mooie dingen mee kan doen in de toekomst. Ik heb nog steeds alles op mijn computer staan dus de voorbereidingen zijn niet verloren. Ik zorgde ervoor dat ik in België alles al afgedrukt had en de spelvormen al allemaal klaar had zodat ik hier in Suriname niemand op kosten moest jagen. Ik ben blij dat ik dit gedaan heb omdat ik nu volledig uitgewerkte workshops kan achterlaten voor mijn begeleidsters.
Ik besprak dit nadien met de directrice en zij stond ook volledig achter mijn beslissing om mijn workshops aan het internaat na te laten. Ze zei ook dat de begeleidsters echt openstaan voor ideeën en zelf vaak niet zo goed weten hoe ze aan iets moeten beginnen. Ik ben blij dat ik hen hiermee kan helpen. Morgen neem ik een grote zak voor hen mee met al mijn uitgewerkte workshops, activiteiten en spelvormen :)
Morgen is het mijn laatste dag op de Kennedy Stichting. Als ik hier aan denk, krijg ik het al moeilijk. Na 4 maanden heb ik een grote vertrouwensband opgebouwd met de kinderen. De manier waarop ik elke dag ontvangen wordt door de kinderen is zo mooi. Ze zijn altijd blij om me te zien en hebben zo goed meegewerkt. Ik ga er morgen nog een mooie afscheidsdag van maken, maar ben er ook zeker van dat er enkele traantjes zullen vloeien.
xCharlottex
Geen opmerkingen:
Een reactie posten