Een handje toesteken in groep 4 :)

Dinsdag (15/03/2016)

Vrijdag had ik al een gesprek met de zorgjuffrouw over enkele kinderen die nog op de zorglijst stonden. Vanmorgen zette ik dit gesprek verder. Laat het nu net vandaag zijn dat ik een breder topje had aangedaan omdat ik op mijn schouders nog verbrand was en de mouwen van een T-Shirt me pijn deden.  Ik kwam in de zorgklas binnen en de zorgjuffrouw zegt heel luid: “Nou juffrouw Charlotte, wat zie jij er weer sexy uit vandaag!”. Ja, ik voelde me al meteen niet meer op mijn gemak  en had al spijt van mijn kleding keuze J Fijn dat iedereen altijd zo enthousiast is, maar om dat te roepen door heel de school, dat was nu net niet nodig. Maar wel lief natuurlijk!

Ik had tijdens de begeleiding gemerkt dat er een paar kinderen al goed scoorden op de testen die ik afnam. Ik vond dat de RT-trainingen die ik geef niet meer noodzakelijk voor hen waren. Ik kwam daarom ook met het voorstel om zelf te gaan kijken in de klas van deze kinderen. Op deze manier kon ik zelf zien of ze wel echt terug konden volgen in de klas. Door nieuwe observaties kon ik ook kijken naar de noden van enkele anderen kinderen.

Ik stelde voor aan de zorgcoördinatie en de directrice om de lijst met zorgkinderen terug up-to-date te maken. Ik ben ondertussen in alle klassen gaan kijken en heb voor mezelf een duidelijk beeld kunnen vormen over de kinderen die mijn hulp nodig hebben. De zorglijst die ik aan het begin van mijn stage gekregen heb, bestaat al een hele tijd en is niet meer aangevuld of bijgewerkt. Daarom dat het ook wel een beetje logisch is dat er enkele kinderen zijn die niet meer noodzakelijk extra hulp en begeleiding nodig hebben. Ze zijn al genoeg geëvolueerd om terug goed mee te kunnen volgen in de klas. Voor hen zijn de trainingen die ik uitwerk niet meer van cruciaal belang.

Na het ochtendgebed begaf ik me naar groep 4. Een klas van 18 leerlingen met veel zorgkinderen. Oepsie, de zorgjuffrouw was me vergeten te melden dat de kinderen van groep 4 het eerste uur gymles hadden. Er waren toch enkele kinderen aanwezig in de klas. De juffrouw was druk bezig en legde me uit dat deze kinderen afwezig waren geweest en dat ze een paar repetities moesten inhalen. De juffrouw liet me een lijst’je’ zien waarop de in te halen repetities stonden. Zo! Wat een lijst! Er waren kinderen die al afwezig waren geweest tijdens repetities vanaf 13 januari. Ik vroeg aan de juffrouw hoe dit kwam. Ze vertelde me dat er enkele kinderen expres spijbelen wanneer ze weten dat ze een repetitie moeten maken. Aan het begin liet de juffrouw het zo, maar nu wilt ze dat toch iedereen alle repetities inhaalt. Goed plan, maar de kinderen moesten alle gemiste repetities in 1 voormiddag inhalen. Ze hadden nog heel wat werk voor de boeg!

De juffrouw zette de kinderen aan het werk en ik liep mee rond in de klas om te helpen. Het was een heel tafereel eer dat iedereen aan de repetities kon beginnen. Zoals ik eerder al aangaf op mijn blog moeten de kinderen zelf de opgaves noteren in een schrift. Ze krijgen geen toetsenblad of voorgedrukte versie. Per 2 kregen de kinderen een schrift met opgaves in geschreven. Deze opgaves moesten ze zo snel mogelijk overschrijven omdat er nog andere kinderen waren die dezelfde vragen moesten overschrijven.

Na een tijdje zag de juffrouw ook at dit wat lang begon te duren. Ze nam de schriften weer af en begon zelf de vragen op het bord te noteren. Een goed idee want nu zou iedereen meteen alles kunnen noteren in zijn/haar eigen schrift. Althans dat dacht ik toch. Nu deed het probleem van de  beschikbare potloden zich weer voor. Niet ieder kind beschikt over een eigen potlood. De kinderen moesten telkens wachten op elkaar zodat er een paar potloden doorgegeven konden worden.  De structuur was volledig weg. Toch moet ik de leerkrachten hier bewonderen omdat ze het hoofd koel kunnen houden tijdens dergelijke situaties! Ze slagen er toch in om in alle chaos dingen georganiseerd te krijgen. Ik hielp met het afnemen van dictees zodat de juffrouw verder kon gaan met haar les. Fijn om even weer als juffrouw Charlotte aan het werk te gaan! :)

Het potlood werd doorgegeven. Zoals je kan zien, zie je het potlood niet meer wanneer hij het vast heeft. De laatste stukjes worden hier nog gebruikt! Het moet toch niet zo makkelijk geweest zijn om mee te schrijven...

Even helpen bij het afnemen van enkele dictees. Leuk hoor! :)

Wat je hierdoor wel krijgt, is dat de kinderen veel op elkaar moeten wachten. Wanneer de kinderen klaar zijn, moeten ze gaan ‘overliggen’. Iets wat in alle klassen toegepast wordt. De kinderen moeten hun hoofd op de bank leggen en wachten tot iedereen klaar is. Dit zorgt voor veel geroezemoes en kinderen die tussendoor gewoon in slaap vallen aan hun bank.  In België zorgen we voor extra werkjes die de kinderen kunnen maken als ze eerder klaar zijn met de oefeningen. Dat is hier jammer genoeg niet van toepassing. Het zou al veel drukte wegnemen in de klassen.

Na een paar bewogen eerste uurtjes, was het tijd voor de speeltijd. De kinderen konden zich eens goed gaan uitleven op het speelveld. Het leukste spelletje is hier ‘vechten’. De kinderen stampen en slaan elkaar alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En de leerkrachten, die lachen er eens goed mee langs de kant van het speelveld. Ik sta ooit echt met grote ogen te kijken en heb telkens schrik dat ze elkaar pijn doen.

Na de speeltijd was het tijd voor de les taal. De kinderen leerden het verschil tussen een vertelzin en een vraagzin. Klassikaal werd alles gedaan en aan het einde van de les hadden de leerlingen enkele minuten de tijd om oefeningen te maken. Je raad het al, de helft van de oefeningen was nog niet af toen de juffrouw de schriften liet ophalen.

Ik zag al dat er een heleboel schriften op de bureau lagen. Ik had me achter haar bureau mogen zetten en je zag me al bijna niet meer zitten J Voorzichtig vroeg ik of ze misschien wat hulp nodig had bij het verbeteren. Op dat moment was de juffrouw briefjes aan het schrijven. Deze briefjes moesten meegegeven worden aan de kinderen. Omdat alle briefjes met de hand geschreven moesten worden, nam dit veel tijd in beslag. Hier geen computer, kopieerapparaat of gewoon een handige schaar. De juffrouw moest de briefjes van elkaar afscheuren zodat ze uitgedeeld konden worden aan de kinderen. Mijn voorstel om haar te helpen, werd gelukkig goed onthaald. Ze was me zo dankbaar! Ik zei dat ik zeker haar verbeterwerk wilde doen. Ik nam alle oefenschriften en gemaakte repetities bij me. Een rode pen bij de hand en ik kon aan het werk.  De juffrouw had zoveel verbeterwerk omdat ze enkele dagen afwezig was geweest wegens ziekte van haar dochtertje. Ze had dus een gehele tijd geen correcties kunnen uitvoeren. Geen probleem, juffrouw Charlotte hielp haar graag uit de nood!

Ik ging meteen aan de slag. Aan het einde van de schooldag had ik de hele berg schriften en repetities voor haar verbeterd. Ik legde alles netjes per vak op hoopjes zodat er weer wat structuur op het bureaublad kwam. Typisch mij zeker J De juffrouw heeft me wel 100 keer bedankt. Ze was zo blij! Het deed me deugd om haar te zien stralen.

Nadat ik alle verbeteringen had uitgevoerd, ging ik terug naar de zorgklas om mijn dag te bespreken met de zorgcoördinatie.

Hierna fietste ik naar Sara haar stageplaats. We zouden samen naar de stad fietsen om een herlaadkaart te kopen en langs het postkantoor te gaan. De herlaadkaart was gelukkig zo in orde. De man aan de balie hielp ons bij het herladen en na enkele minuten hadden we weer genoeg beltegoed op onze Surinaamse GSM :)

We kwamen buiten bij het telecomkantoor en in onze ooghoek zagen we de Mc Donalds liggen. Oei, oei, gevaarlijk hé! We konden de verleiding niet weerstaan en gingen naar binnen. Daar gaat mijn gezonde voeding ingesteldheid :) Maar het heeft me zeker gesmaakt! :)

Zo, ik ben blij dat ik mijn hulp heb kunnen aanbieden vandaag, geeft me een goed gevoel :)
Morgen is het weer tijd om naar de Kennedy Stichting te gaan. Ik ga, samen met de begeleidsters, een vervolg op het paasproject uitvoeren. Ik hielp hen bij het uitwerken van de opdrachten. Ik speelde hun secretaresse en maakte een duidelijk document op waarin ik een stappenplan opmaakte, een materiaallijst opstelde en de benodigdheden voor hen uittypte zodat ze al meteen een soort winkellijstje hadden. 

Ik zag in de aantekeningen dat de begeleidsters voor de kleinste kinderen ook graag enkele kleurplaten wilden voorzien. Ik maakte meteen een ander document op waarin ik vele kleurplaten plaatste en nog enkele andere leuke opdrachten (bv. paaseieren doolhof, zoek de 6 verschillen...). De directrice van het internaat heeft alles dit weekend voor me laten afdrukken. Zo lief! Alles lag maandag netjes klaar op haar bureau. Ze had zelfs mapjes gemaakt voor elke groep zodat de begeleidsters mijn uitgewerkte document allemaal konden doorlezen. 

Ik heb er weer zin in! :)

xCharlottex