Uitstap naar Nickerie en Bigipan! :)

Zaterdag (05/03/2016)
Zondag (06/03/2016)

Vandaag vertrok ik nog een keer op uitstap. Ik zou het weekend gaan doorbrengen in Nickerie en Bigipan. Back to basis en genieten van wat de natuur ons te bieden heeft.

07.45u
Vertrek met de bus naar een top locatie!
Er werd meteen Surinaamse muziek opgezet en de sfeer zat er 's morgens vroeg al goed in. Iedereen had er zin in! :)

De gids liet ons stoppen bij een klein kraampje langs de weg. Een lokale inwoner verkocht er verse pompelmoes. De lokale bevolking op deze stopplaats behoorde tot de indianen. Het indianendorp staat bekent om zijn vele feestjes met de bijhorende gevechten. Een Indiaans feest zonder gevecht is geen feest zeggen ze hier.

De pompelmoezen langs de weg zijn veel groter dan de pompelmoes die wij in België kennen. De vrucht ziet bovendien in een dikke groene schil. De pompelmoes werd meegenomen om als fruitige toets aan te vullen bij het naderende ontbijt.

Na even rijden, stopten we bij 'het theehuisje' in Groningen. Daar genoten we van een lekker ontbijt met koffie, thee, broodjes kaas en broodjes 'ongeboren kip'. Waar de gids dus broodje ei mee bedoelde :) Om wat extra vitamientjes op te doen, sneed de gids de pompelmoes met een groot zakmes in stukken. We mochten elk een groot stuk nemen en genoten van een prachtig uitzicht op de Saramacca-rivier. Pompelmoes wordt in het Surinaams ook wel 'Citrus Maxima' genoemd. Hoe meer vlekken de pompelmoes heeft, hoe beter. Als hij glanzig is, is hij nog zuur.

Het plekje Groningen, waar we ontbeten, is in 1790 gesticht. Er werd een grote militaire post opgesteld en Nederland begon even later aan een grote kolonisatie van boeren. Aan de andere kant van de rivier werden vroeger melaatse mensen ondergebracht. Het werd daar de plaats van de voorzorg genoemd. Het gebied werd niet goed ontsmet. Binnen enkele maanden kwam de helft van de boeren om door ziekte. Nederland werd gedwongen de kolonisatie van boeren stop te zetten.  Het oudste monument ter herdenking van deze boeren staat in het midden van het plein. Momenteel zijn er in Groningen nog vele nakomelingen van de boerenkolonie. Deze mensen worden de 'boeroes' genoemd.

We brachten ook een bezoek aan de gevangenis. Die tot een jaar geleden nog gebruikt werd. Het gebouw is allesbehalve groot. Er werden meerdere gevangenen ondergebracht in de kleine kamer. De muren stonden vol met seksueel getinte tekeningen. Langs de gevangenis ligt het gerechtsgebouw. Je kon rechtstreeks van de rechtbank naar de gevangenis gebracht worden.

We bekeken hierna een mooie, grote amandelboom. De amandelboom wordt als schaduwboom gebruikt. Deze boom geeft veel werk voor de bevolking want hij verliest constant bladeren waardoor je veel moet harken. De boom heeft geen andere functie. Leuk om te weten: Voor de ouderdom in te schatten, kijk je niet naar hoogte, maar naar de breedte van de boom. Het aantal zijtakken geeft dit aan.

Na een geschiedenis uurtje, was het tijd om terug te vertrekken. We hadden nog een lange tocht voor de boeg. We stopten snel bij een lokaal winkeltje waar de gids Surinaamse 'knabbel en babbel' voor ons kocht. Deze lekkernijen bestonden uit bananenchips, kaasstokjes, Surinaamse kroepoek, Surinaamse rijstwafels (in het Surinaams 'Brong Brong). Brong Brong betekent vuur. Je hebt vuur nodig om de rijst hard maken. Iedereen mocht proeven van deze lokale lekkernijen.

Onderweg stopten we weer even omdat er regelmatig luiaarden gespot worden op deze weg. De gids stapte even uit om rond te kijken en luiaarden te spotten. Een luiaard ligt meestal hoog in een boom en komt er alleen uit om voedsel te zoeken en te 'poepen' (een grote boodschap te doen).  Jammer genoeg had de gids er geen gevonden en reden we weer door.

Wat de gids wel vond, was een Surinaamse tamme kastanjeboom. Hij plukte voor ons een grote vrucht. In deze vrucht zitten ongeveer veertig kastanjenoten. Surinamers gebruiken de kastanjes als groenten. Goude tip van de gids: eet er niet te veel want dan ben je net een trompetvogel (laxerende werking). :)

Na wat leuke grapjes en een goed gevoel voor humor, reed de bus door naar een volgend stoppunt. Een lokale boer stond voor aan de weg grote pompelmoezen en sterappels te verkopen. We mochten van hem een kijkje komen nemen in zijn mooie tuin vol fruitbomen. We sloegen een babbeltje met meneer en mevrouw boer en boerin en mochten de prachtige pompelmoesboom gaan bewonderen. Goed opletten wanneer we tussen de bomen liepen. De gids maakte duidelijk dat een pompelmoes hard kan aankomen op je hoofd wanneer hij van de boom valt. De charmante gids besloot even een plaspauze te houden midden tussen de fruitbomen. Even bemesten volgens hem :)

De boer liet ons ook nog proeven van de sterappel. De vrucht heeft zijn naam te danken aan het beeld dat je krijgt wanneer je de vrucht opensnijdt. Je maakt een paar kleine sneetje en wanneer je hem openmaakt verschijnt er een soort ster. Ik heb hem natuurlijk geproefd! De vrucht smaakt een beetje zoals een lychee. De pitten mag je niet opeten en mocht je volgens Surinaamse gewoonte gewoon op de grond spuwen.

Allemaal leuk en aardig, maar we moesten natuurlijk wel op onze bestemming geraken. De bus reed goed door. Via de brug over de Coppename rivier kwamen we uit in Coronie. Coronie is het kokosnoot district van Suriname en daarnaast ook het kleinste district. Nog geen 3 000 mensen leven hier. 95% van de inwoners zijn creolen. Dit zijn nakomeling van de slaven die ooit de kans hebben gekregen om vrij te komen. Hier stopten we even langs de weg om bij een gezellig kraampje enkele watermeloenen te kopen die later gebruikt zouden worden als tussendoortje.

In Coronie zijn vele oude gebouwen te zien. De dorpen in Coronie hebben Engelse benamingen. Dit komt omdat vroeger de Engelse planten van Guyana naar hier kwamen. Mogelijk heeft dit de invloed gehad op het links rijden in Suriname.De gebouwen zijn vaak op palen gebouwd. Vroeger kon de Atlantische Oceaan fel stijgen. De palen dienden ter bescherming van het water en het ongedierte dat dit met zich meebracht.

Omdat we met een hele groep dames op pad waren, moesten we natuurlijk ook even een plaspauze houden. We stopten bij een lokaal huisje waar we gebruik mochten maken van 'het toilet'. Goed voor de bilspieren deze uitstap want de hygiëne in het binnenland is natuurlijk niet zo optimaal dus ik vertrouwde het toch niet om even gezellig te gaan zitten op de wc-bril.

We mochten zelfs een kijkje nemen in de tuin van deze mensen. We zagen verschillende fruitbomen (granaatappels, mango's, kokosnoten,...), planten met citroengras, Aloë Vera plant,... De mensen zorgen ook zelf voor hun eigen vlees. Er waren 3 varkens aanwezig achterin de tuin die lekker lagen te knorren in hun houten hokjes. De kippen liepen vrolijk en vrij rond. Na de rondleiding in de tuin kregen we nog een worstenbroodje.

Ik vroeg aan de gids of de man van het huisje hier helemaal alleen woonde. "Ja hoor, het is een trekvogel." Hij formuleerde het als volgt: Ben je alleen, dan ben je een trekvogel. Heb je 1 vrouw, dan ben je een pechvogel. Heb je 2 vrouwen, dan ben je een geluksvogel. Heb je zelfs 3 vrouwen, dan ben je een paradijsvogel. Genoeg mannenpraat, tijd om door te rijden en met al het lekkers te gaan chillen langs de weg.

We reden door naar Nickerie. Het rijstdistrict van Suriname. We reden langs de rijstvelden en hielden hier even stop voor een middagmaal. Een lekkere pasta. Tijdens het eten kreeg ik veel last van de vele muggenbeten op mijn benen. Ik was de nacht voor het vertrek letterlijk aangevallen door de muggen. Resultaat: 51 muggenbeten op mijn benen en 9 op mijn schouders. Gelukkig had de gids hier een goed natuurlijk middeltje tegen. Ik moest een banaan eten van hem zodat ik de schil kon gebruiken als middel tegen de jeuk. Leek me een raar idee, maar het hielp wel! :)

Na een lekkere maaltijd, reden we door naar Wageningen. Hier namen we een kijkje bij de overblijfselen van een fabriek die ooit de grootste rijstfabriek van de wereld was. De fabriek stond na de oorlog ik volle glorie. Er werd toen rijst verwerkt voor heel Europa. Na de sluiting van de fabriek is de bevolking in armoede terecht gekomen. Je ziet dit aan de huisjes langs de weg.

Net voor aankomst bij de boten, stopten we nogmaals bij een kraampje langs de weg. Hier verkochten ze 'Kwi Kwi'. De duurste vis van Suriname. 150 SRD voor 20 visjes. Dat is ongeveer 30 euro. Wanneer je bij iemand op bezoek gaat en deze voorgeschoteld krijgt, ben je een speciale gast.

Eindelijk kwamen we toe bij ons ander vervoersmiddel. We smeerden ons goed in tegen de felle zon en staken onze tassen in plastic zakken zodat onze spullen niet nat zouden worden van het opspattende water. Onze spullen werden in de bootjes geladen en onze tocht naar het avontuur kon beginnen.

We voeren op een zijrivier tussen het groen en de vele vogels. Er waren veel reigers te zien en af en toe een grote arend.

Uiteindelijk kwamen we uit bij een open vlakte in het water. We zagen in de verte enkele hutten die op palen in het water gebouwd waren. Een droom die uitkwam om een keer te overnachten midden op het water en in een knusse hangmat. We kwamen toe en toen zagen we pas in wat voor een mooie omgeving we terecht waren gekomen. WOW! Ik keek even goed en zag dat we meer enkele honderden meters van een grote groep flamingo's waren. Een mooie roze schijn die in de verte te zien was.

We hingen de hangmatten en klamboes (muskietennetten) op. Even proberen hoe het was om in een hangmat te liggen. Ik ging er voorzichtig in zitten en viel er bijna aan de andere kant terug uit. Toch maar even goed mijn evenwicht proberen te zoeken! Onze buschauffeur kwam ons trakteren op een lekker stuk cake omdat hij jarig was. Hmm!

Wanneer iedereen geïnstalleerd was, smeerden we ons goed in met muskietengel om de rivier op te gaan met kleine, smalle bootjes. We trokken erop uit om vogels te gaan spotten. Als eerste zagen we een hele groep flamingo's. Ik kon het bijna niet geloven dat ik zo dicht bij deze dieren was. Ze vlogen over ons heen en lieten ons genieten van een mooi uitzicht bij zonsondergang. De flamingo's blijven altijd in het water staan tot het water te diep wordt. Daarna vliegen ze weg om ergens anders te gaan staan.

We zagen ook nog de rode ibis. Deze vogel wordt bruin geboren en veranderd na een tweetal jaren van kleur. De kleurverandering begint bij de staart en loopt zo langzaam verder naar voren. De rode ibis heeft zijn rode kleur te danken aan het caroteen dat hij binnenkrijgt door het eten van krabben en garnalen. Wanneer je naar de bomen langs de rivier kijkt, zie je de rode ibis altijd in de kruin van de boom zitten. Onderaan de boom bevinden zich de witte en blauwe reigers. Dit zorgt voor een mooi kleurenpalet. Tussen de rode ibissen en de blauwe reigers vliegen er ook nog slakkenwouwen. Deze vogelsvliegen laag zodat ze de slakken kunnen zien in het lage water.

Tijdens de rondvaart kwamen we enkele vissers tegen die visten op de Tilapia vis. Deze vis kan rauw gegeten worden. Wat de gids ook wilde voordoen, maar daar bedankten we toch voor omdat we het zielig vonden voor dat mooie visje.

Voordat we terug naar het huisje voeren, wilden we nog even de bodem van de rivier voelen aan onze voeten. We durfde, mocht uit de boot stappen en over de bodem van de rivier wandelen. Na even twijfelen, stapte ik uit de boot. De bodem voelde aan als spaghettislierten. Een heel gek gevoel tussen de tenen! :)

We voeren terug naar het huisje op het water. Terwijl we wachtten op het eten, kregen we een uitgebreide uitleg over de planeten en het sterrenstelsel. Het was ondertussen al donker geworden en de Melkweg wat duidelijk zichtbaar. Ook de planeet Jupiter kon ik met het blote oog waarnemen, net zoals een duidelijk rood schijnend lampje dat overvloog. Dit bleek een satelliet te zijn. De gids vertelde vol passie over de verschillende sterrenbeelden. Hij gaf elk van ons een woordje uitleg over onze eigen sterrenbeeld. De sterrenbeelden bevinden zich achter elkaar op de Eclipsbaan. Over mijn sterrenbeeld (vissen) zei hij, dat ik problemen snel zie en dan ook een omweg zal zoeken om verdere problemen uit de weg te gaan. Dat ik daarnaast ook de vrede zal willen bewaren. Een uitleg die perfect klopt bij mij! :) Hij vertelde ook nog over de verschillende sterren. Bijvoorbeeld de Grote Beer die duidelijk te zien was aan de sterrenhemel. Ook de fel schijnende ster Sirius en de Oreosterren. Dit zijn drie grote sterren naast elkaar. Omdat er geen bewolking was, waren er veel vallende sterren te zien. Mooi hoor!

Om 19.30u was het tijd voor het avondeten: Sauto soep. Een maaltijdsoep gekruid met een bouillinblokje. De maaltijdsoep bestond uit: bami, sojascheuten, gebakken aardappelreepje en geboren kip :)

Om 20.30u vertrokken we alweer op kaaimannentocht. Deze keer wilde ik me goed voorbereiden op de vele muggen die op ons af zouden komen. Omdat ik al veel last had gehad van de muggenaanval van de vorige nacht kon ik nog meer muggensteken echt wil missen als kiespijn. Broek in de sokken, vestje aan, regenjas goed dichtgeritst, ik was er klaar voor! We vingen een grote kaaiman. Hij was 3 jaar oud schatte de bootman. Wat is nu het verschil tussen een krokodil en een kaaiman? Bij een kaaiman zijn de bovenste tanden zichtbaar wanneer hij zijn mond gesloten heeft. Dit is bij een krokodil niet zo, maar een krokodil is wel veel groter dan de kaaiman. Een vrouwtjes kaaiman legt ongeveer 30 eieren onder een bedje van gras. De eieren zijn zo hard dat als je ze omhoog zou gooien en laat vallen, ze niet breken. Wanneer de kleintjes geboren worden, laat de moeder hen onmiddellijk vrij. De kleintjes moeten leren om zelfstandig te jagen op kleine vissen en libellen. Er waren niet veel kaaimannen te zien omdat er weinig regen is gevallen de laatste dagen en er dus weinig zuurstof aanwezig was in het water. Onze tocht werd af en toe versterkt door de felle geur van mierenzuur. In de bomen langs het water waren grote zwarte termietennesten aanwezig.

Tijdens de donkere boottocht had de gids rode ogen gespot in een boom langs de waterkant. We voeren naar de plaats toe. We zagen dat er 2 slangen in de boom zaten. Spannend! De slangen waren moeilijk herkenbaar omdat ze dezelfde kleur hadden als de takken. Deze slangen eten gekko's, kikkers en kleine vogels. 1 vogel is genoeg voedsel voor 1 tot 2 weken. Zoek de slang op de foto! :)

Bij terugkomst aan de hut stond er nog een dessert op ons te wachten. Bakabana (gebakken banaan) en een fruitige cocktail. De cocktail was gemaakt van verse kokosmelk (van de kokosnoten die we mee hadden genomen uit de tuin tijdens één van onze plaspauzes). De kok had er lekkere exotische fruitstukjes in gemengd zodat het fris smaakte.

Met de cocktail in de hand, plaatsten we ons op het houten aanlegpunt voor de boten. Hier hadden we een mooi uitzicht op het water en natuurlijk de prachtige sterrenhemel! Hier kan je uren naar blijven kijken. Je zag langzaamaan de Melkwerk verschuiven. Heel speciaal om te zien. Onze gids kwam ons even vergezellen en gaf ons nog wat leuke verhalen mee van zijn avonturen die hij in al die jaren had meegemaakt.

Rond 01.00u gingen we dan toch maar slapen. Ik maakte me klaar om de nacht door te brengen in een hangmat. Ik legde me onder het muskietennet dat ik van de gids had gekregen. Zo lief van hem dat ik zijn eigen muskietennet kreeg. Het was een extra dik muskietennet dat optimale bescherming zou bieden tegen muggen die me 's nachts stiekem wilden komen steken. Goed want de pijn en jeuk aan mijn benen was nog steeds niet verdwenen. Ik legde me in de hangmat en zocht een houding die comfortabel genoeg lag om in slaap te vallen. Ik vond het zalig. Lekker knus in de hangmat met de sterrenhemel op de achtergrond. Back to basis! Optimaal genieten van de prachtige omgeving.

Na een korte nachtrust ontwaakte ik in mijn hangmat. Ik was vroeg wakker en besloot op te staan om te genieten van de omgeving. Om het hoekje zag ik de flamingo's weer staan. Wat is er mooier dan opstaan bij zonsopgang, kijkend naar de mooi gekleurde flamingo's die in de nabije omgeving staan?

De kok van dienst had gezorgd voor een uitgebreid ontbijt. Er was keuze uit kaas, tomaatjes, chocopasta, confiture, allerlei soorten brood en verse pompelmoes :)

Na het ontbijt zag ik dat de gids krabben aan het vangen was. Dit wilde ik natuurlijk ook wel eens een keertje proberen. Met een stukje touw,waaraan een stuk vis hing, wachtte ik op krabben die in de vis zouden bijten. Al snel had ik beet! Met een klein visnet probeerde ik de krab uit het water te krijgen. Wel voorzichtig want door die scherpe scharen wilde ik niet vastgeklampt worden.

De krabben maakten plaats voor wat beauty in de rivier. We deden onze bikini aan en stapten in het bootje dat ons naar het midden van de rivier zou brengen. Hier stapten we uit en schepten we met onze handen de modder van de bodem. We smeerden de modder over ons lichaam en lieten het even opdrogen in de zon. Geen dure crèmes voor de bevolking hier. Zij kunnen gebruik maken van een natuurlijk modderbad :) Na het afspoelen van de modder voelde je dat je huid super zacht was! We kropen terug de boot in en genoten van de zon.

Als verfrissend tussendoortje had de kok lekker grote stukken watermeloen voor ons voorzien :)

Terug in het hutje, legden we ons in de zon om volledig op te drogen. Zalig! Zo ontspannend.
De kok had ondertussen het middagmaal klaar. We aten kip met bami en kousenband (Surinaamse bonen).

Om 13.00u vertrokken we terug met de boot naar de plaats waar de bus ons opwachtte. We reden richting Zeedijk om nog even een glimp op te vangen van de Atlantische Oceaan. Je kon Frans Guyana aan de overkant zien. Hier was het dan ook de ideale plaats om illegaal de grens over te steken.

Langs de zeedijk lag een mooie Hindoetempel. We namen een kijkje in de tempel. De verschillende Goden stonden duidelijk uitgebeeld. Toevallig was er bij deze tempel ook een bedervaartsoord de Hindoestanen. Het is een heilige plek waar offers gemaakt worden voor de Goden. In het water mogen enkel organische stoffen geofferd worden (bv. bloemen). We zagen een vrouw die bloemen offerde. Wanneer er mensen overlijden, mogen de resten niet zomaar ergens uitgestrooid worden. De resten worden uitgestrooid op heilige plaatsen.

Na dit bezoek was het tijd om aan de lange terugrit naar Suriname te beginnen! Met zijn allen de bus in, de muziek lekker luid en we vertrokken richting Paramaribo.

Onderweg kwamen we ineens terecht in een enorme rookwolk. Wat was hier aan de hand?! Wat bleek nu: de mensen steken hier delen van de rijstvelden in brand zodat de grond nieuwe zuurstof krijgt en de zuurtegraad in de grond daalt. Wel even schrikken hoor!

 De verdere busrit verliep zonder problemen.
Nog even gestopt bij een plaatselijk vismarktje waar onze gids een gedroogde rog kocht.

Ik kan terugkijken op een schitterend avontuur!
Als leerkracht moet je op alle gebieden inhoudelijk expert zijn. Ik denk dat ik tijdens mijn verblijf in Suriname zeker en vast super veel heb bijgeleerd qua wereldoriëntatie. Altijd leuk om dingen uit te leggen die je in boeken leest, maar dat ik alles nu met eigen ogen kan zien, maakt het veel specialer. Hopelijk kan ik deze ervaringen nog veel delen met de kinderen waar ik les aan zal gaan geven. Ik zal er in ieder geval met volle overgave en passie over vertellen :)

Extra dank aan mijn lieve vriend Jelle die me deze uitstap cadeau heeft gedaan voor mijn verjaardag! Ik had me geen beter verjaardagscadeau kunnen wensen. Een ervaring die ik nooit zal vergeten!

xCharlottex